Vai para unha semana que os señores de Souto están en Santiago para asisitir a unha reunion de médicos, mellor dito, a un Congreso de Pediatría. Mentres Antón asisite a conferencias, reunións e discusións de grupos, Rosario telefonea ás súas amigas para saír a tomar o aperitivo xuntas. Moi dispostas, vanse a unha cafetería e danlles unha voltiña aos coñecidos: quen casou, quen segue solteiro, outro morreu, estoutro non lle foi ao enterro, o de máis alá púxose a mal co viciño de enfrente...
Nestes medios aparecen os maridos. Cambian de conversa e póñense a falar da reunión pasada, do vello que está o catedrático de tal asignatura, ou do último coche que mercou fulano. Alguén fala de dar unha volta polo Franco antes de ir comer. É unha proposta moi razonable. Ao cabo, quedan de verse para tomar o café xuntos, pero Antón e Rosario discúlpanse, porque están invitados na casa duns parentes de Rosario e máis tarde teñen que ir facer unha visita de compromiso e, aínda que sexa moi cursi, tomar o té . Antón di que é mellor verse ás sete e media e ir despois ao cine. Tamén hai unanimidade.
Antón obra un pouco egoistamente porque, ao día seguinte de chegaren, tiveron a oportunidade de ir ao teatro. Oportunidade, xa que moi poucas veces se pode ver teatro en Santiago. O que pasaba no escenario poucos da sala o entendían, pero ninguén rebulía na butaca. Á saída había comentarios para todos os gustos. Rosario, filosoficamente, díxolle ao marido que envellentaban e que el en particular, tiña tendencia a toconear na butaca.
Así Antón, sen outra cousa, encargou as entradas e telefoneou a un restaurante para ir cear á saída da película. Despois de ben comidos e ben bebidos ningén falaba de ir durmir. Tamén axiña chegaron a un acordo: ir a un whisky-clube e bailar ata que pechasen e os botasen fóra. E alá se foron.
Ás tantas da noite, os señores de Souto Seoane abrían a porta da casa a modiño e caladiños para non espertar a ninguén. Henrique, que tiña o costume de se quedar a estudiar pola noite, saíu da habitación e quedou moi sorprendido ao ver avanzar polo corredor a seus pais moi serios cos zapatos na man. Pensou: "ao Congreso divértese".
Juan A. Thomas, Ph.D.
Juan A. Thomas, Ph.D.
Associate Professor of Spanish, Chairman of the Foreign Language Department
1600 Burrstone Rd
Utica, NY 13502
Utica, NY 13502
jathomas@utica.edu
(315) 792-3028