13 A vida relixiosa

Onte foi  a festa do  Corpus en Vilanova.  Coma todos os anos  celebrárona moito.
Inda ben non era día  estalaron  os primeiros foguetes. Hogano como son mordomos  os do Toxal e  teñen algo de  xenreira  cos da Hermida,  os mordomos do ano  pasado, con aquel de non ser menos,  queimaron pólvora a esgaia.
Cos estoupidos  espertaron  os nenos da  aldea  e   vestíronse  ás carreiras por ver quen chegaba antes a apañar as canas dos foguetes.  Lelo xuntou cinco.
Despois do almorzo, tanto Lelo coma Pedriño, Rosiña e  os demais rapaces da súa edade, tiñan cita na igrexa co señor cura. Habíalle que dar un repasiño antes da misa á  doutrina, pois hoxe, por se non volo dixen, estaban de primeira comuñón.
-A ver, Pedriño, dime o  Noso Pai.
- "Noso Pai  que estás no Ceo: santificado sexa  o teu nome, veña para nós o teu Reino e fágase a túa vontade aquí  na terra coma no  Ceo.  O noso pan de cada día dánolo  hoxe, e  perdóanos as nosas ofensas coma tamén perdonamos nós a quen nos ten ofendido: e  non nos deixes caír  na tentación, mais deféndenos do mal. Amén."
-Fai  o sinal da Santa Cruz, Lelo.
-"No nome do  Pai, e  do Fillo e  do  Espírito Santo".
-A ver, Rosiña, a  Avemaría.
- "Ave María, chea de gracia, o Señor está contigo. Ti   es a máis bendita de  tódalas mulleres, pois bendito é o froito das túas entrañas, Xesús. Santa María, Nai  de Deus, prega por nós, pecadores, agora e  na hora da nosa morte. Amén "
Despois das dez  e   media confesaron.  Confesaron co  cura de Rebordela, pois ao  de Vilanova   déballes vergoña dicirlle  os pecados.  Segundo  ían rematando, saían como lóstregos para as súas casas a poñer  os  traxiños novos.
Ás doce e  media empezou a chegar a  xente ao  adro da igrexa, xa que é  unha era a misa.  Os homes  quedábanse fóra a contos, e    as mulleres entraban a rezar unha estación, a pasar polo confesionario ou a mirar que ben adornara todo  a muller do sancristán.
Ao  mesmo tocar a campá  a derradeira vez, entraron  os homes.  Uns quedaron abaixo, atrás, e   outros subiron á   tribuna.
A  misa tivo momentos moi  emocionantes, sobre todo cando os nenos comungaron e  cando o  señor cura lles predicou  aos feligreses.  Houbo mulleres a quen se lles arrasaron os ollos de auga.
Para remate houbo procesión arredor da igrexa.  O tío Colás do  Toxal (o mordomo)  e  os fillos levaban o palio.  Entre  os outros rapaces da parroquia, en grupos de a catro, a San Antonio, á  Virxe  das Neves e  a San Isidro.  Mentres estalaban os foguetes dicía para si o  tío Colás:
-"Desta ha de aprender Pepe da Hermida como se  fai  unha festa".
Á  saída da misa poxaron dúas linguas de porco, un lacón, dous galos e  polo menos unha ducia de galiñas a repartir entre  as ánimas e  san Antonio. Os nenos, mentres, repartían recordatorios da primeira comunión.  Vede  o que di  o do Lelo:
"Lelo Souto Seoane, recibiu  por primeira vez o  Pan dos Anxos, de man  do reverendo don Raúl Méndez Figueras. Vilanova, 13 de xuño".