3 Anxel Fole

III Anxel Fole

Ánxel Fole (Lugo, 1903 -1986) Premio Día das letras galegas 1997,  xornalista, escritor, cultiva a narrativa, o relato breve e o teatro. A súa obra segue as correntes tradicionais da literatura galega, mais cunha temática máxica. A súa primeira novela é A lus do candil (1952),  foi seguida por Terra brava (1955), Pauto do demo (1958), unha peza teatral, e as coleccións de relatos breves- Contos da néboa (1973) e Hist?rias que ninguén cre (1985). O seguinte vén  de A lús do Candil  Galaxia, Vigo 1968, p. 140

A cociña era a mellor do "pueblo".  Mellor dito, había dúas cociñas.  Unha de labor, coa súa lareira e o seu gran caldeiro de cobre para cocer as patacas e os nabos aos ranchos da ceba e da cría.  Alí se facían tamén  os magostos polo castañal, asando as castañas nun tambor.  A outra cociña servía de comedor para os criados e para os obreiros.  Non tiña lareira, senón unha gran cociña de ferro arredada da parede e rodeada de escanos, coa súa mesa de mármore  branco.  As paredes lucían unha banda de azulexos roxos e brancos.  Alí ceaba tamén  o señor cura polas noites de inverno (...).

Ás dez menos cuarto puxémonos a cear.  E boa garula tiñamo-los dous, pois a tarde fora fría, e un non comera bocado dende o xantar...  Bon caldo de repolo lugués; xamón cru, ben curado;  logo, as troitas fritidas con unto; despois, queixo do Cebreiro, moi gracioso, cheo de cocos.  E por remate, un flan, que lle saíu moi ben á ama.  O viño, lixeiro, da terra de Lemos, bebíase sen sentir.  e  Florinda entraba e  saía silandeira.  As súas pisadas facían estremecer o piso no fondo silencio noitébrego.  O tic-tac do reloxo, a voz calmosa do crego.Provide content here