5 Casado Nieto

TEXTO LITERARIO A menciña de Casado Nieto

Manuel Casado Nieto escribiu obras de narrativa e de poesía. Co seu fillo Xoán Manuel publicou unha mostra antolóxica de poetas contemporáneos/escolma  e versión galega 1981, que contén traduccións de varios poemas ao galego. Entre a súa bibliografía destacan  Orto (1941); Orballo Ispido (1955); Carta de lonxe o corazón do tempo (1969); Contos que non son contos (1969, 1978),  0,1,2,3,4 ...Trancos da vida do Braisiño (1970); A boda do Reimundo e outras verídicas historias (1980) e Refendas de vida  e  morte (1983). O texto vén de  Contos que non son contos. ed. Castrelos, Vigo 1969, p. 18,19.

-¿Que? ¿Sénteste mellor, raíña?  Sandarás axiña.  Isto non é  nada, xa o dixo o médico.  Hala, acouga. Durme unha miga, filla.
A filla ardía coa febre. Arfaba.
O pai axeitoulle o embozo e deulle unhas palmadiñas nas meixelas.
-Hala...
Despois saiu da habitación e foise sentar nun escano na outra banda da casa.  Esbarábanlle as bágoas paseniñamente pola faciana.
Chegou o me'dico e foise dereito a carón da doente.  Ao cabo dun pouquichiño veu procurar  ao  pai.
-¡Don Néstor!  ¿Non está don Néstor?
-Estou aquí.  Entre, señor doutor. Séntese.
O médico sentouse e  ficou  calado.  O pai calaba tamén.  Pasaron minutos.
-Señor doutor:  ¿Pódese facer algunha cousa?  Fale sin requilorios, pídollo eu.
O pai preguntaba con voz fonda  e   tremente.  O médico respostoulle con ar de desalento:
-Coido que si, don Néstor, coido que algún remedio haberá.. Pero eu non teño máis medios cás que teño.  Cumprirá chamar a algúns colegas de Ourense ou de Santiago..., se lle parece, digo.
-Chame a quen sexa, chame ao  mellor médico do mundo.  Por cartos que non quede. Na súa man o deixo.  Non se demore, señor doutor.
-Vou logo  ao  teléfono.